Speciaal voor moeders
Voor de één vliegen die 40 weken om, voor de ander lijkt er geen eind aan te komen. Je bent zwanger! Als er een kleintje op komst is, gieren de hormonen waarschijnlijk door je lichaam. Maar tijdens je zwangerschap zijn er niet alleen hormonale veranderingen, ook lichamelijk gebeurt er een hele hoop. Zo kan je groeiende baby zorgen voor druk op de blaas of kan je last hebben van verslapte bekkenbodemspieren waardoor je ongewild urine kan verliezen. Lees hier onderstaand meer over en nog belangrijker, wat je hier tegen kunt doen!
Speciaal voor moeders is onderstaand filmpje gemaakt die je duidelijk maakt wat de oorzaken en gevolgen zijn van een zwangerschap of bevalling in relatie tot ongewild urineverlies.
Symptomen van ongewild urineverlies
Symptomen van ongewild urineverlies zijn natuurlijk dat je letterlijk urine verliest. Maar hier zit veel verschil tussen; veelal afhankelijk van de oorzaak. De ene heeft weinig controle over blaaslediging, het bekende: ‘ik kan het niet meer ophouden!’ gevoel. Denk bijvoorbeeld aan een goede lach-, hoest- of niesbui of een sprong op de trampoline van de kids. Meestal ligt de oorzaak hiervan bij verslapte bekkenbodemspieren (meer weten over verslapte bekkenbodemspieren). De ander voelt ineens een aandrang om te plassen en is daardoor vaak te laat bij de wc, bijvoorbeeld omdat je blaas in de verdrukking komt door je groeiende baby. Maar het kan ook zijn dat je helemaal niets merkt of doet en spontaan druppels, scheutjes of zelfs de gehele blaasinhoud verliest.
Ongewild urineverlies door zwangerschap of bevalling
Oorzaak: druk op de blaas
Hoe je je ook voelt gedurende je zwangerschap; je baby groeit en de druk op je blaas wordt hiermee steeds groter. Dit maakt dat veel zwangere vrouwen regelmatig moeten plassen of hoge nood hebben. De druk op je blaas kan er (uiteindelijk) ook toe leiden dat je plots wat urine verliest. Niets om je voor te schamen, dat is onder de omstandigheden meestal onschuldig. De meeste vrouwen hebben hier overigens vaker ’s nachts last van, doordat de druk op de blaas in een liggende positie vaak groter is dan in staande positie (sommige vrouwen ervaren dit overigens andersom).
Oorzaak: verslapte bekkenbodemspieren
Een ander veel gehoorde oorzaak van ongewild urineverlies tijdens de zwangerschap en bevalling zijn verslapte bekkenbodemspieren. Deze spieren zorgen ervoor dat je je blaas kan afsluiten en ontsluiten. Als deze spieren verslapt zijn, kunnen deze ook niet krachtig genoeg meer zijn om je urineverlies goed te controleren. Zeker niet bij spontane druk van bijvoorbeeld een lach-, hoest- of niesbui.
Verslapping van je bekkenbodem kan komen doordat door druk de spieren tijdens de zwangerschap te groot worden en daardoor in kracht afnemen. Ook bij de bevalling kan het voorkomen dat door de baring van je kindje het geboortekanaal –en daarmee je bekkenbodemspieren- worden uitgerekt.
Wat kan je tegen ongewild urineverlies doen?
Ongewild urineverlies is hinderlijk en maakt moeders (in spé) soms onzeker. Laat dat niet gebeuren! Praat erover met een professional waar je je prettig bij voelt zodat hij of zij je verder kan helpen. Bijvoorbeeld je huisarts, verloskundige of een van de verpleegkundigen van ons gratis adviescentrum.
Onvoldoende controle hebben over je blaas ten gevolge van een zwangerschap of bevalling zal meestal vanzelf verbeteren in de eerste zes maanden als je lichaam zich herstelt na je zwangerschap.
Veel vrouwen hebben enorm veel baat bij bekkenbodemtraining. Door dit met regelmaat te doen kunnen veel vrouwen (en mannen) ongewild urineverlies voorkomen, verbeteren of zelfs verhelpen. Pas in de eerste weken na de bevalling wel op met bewegingen die je bekken onder druk zetten en je bekkenbodemspieren nog verder kunnen uitrekken. Onderstaand zie je een korte instructievideo voor bekkenbodemtraining. Meer weten over bekkenbodemtraining?
Enkele praktische tips voor moeders
- Pas op met tillen, til in ieder geval geen zware dingen.
- Doe geen oefeningen waarbij je druk of spanning voelt op je bekkenbodem.
- Probeer je bekkenbodemspieren te spannen, tijdens en bij voorkeur voordat je inspanning verricht. Bijvoorbeeld als je lacht, niest, hoest, snuit of tilt.
Voor meer informatie over uw incontinentieklachten en de oorzaak hiervan raadpleeg uw arts. Voor relevantie van bekkenbodemoefeningen in uw situatie en begeleiding, kan een speciale bekkenbodemtherapeut uitkomst bieden.
